Praza.com

ලෙත්වෙයි ශිල්පය(Art of Nine Limbs) =================================== ඔබ මුවායි තායි ගැන අසා ඇත. Art of eight limbs ලෙස ලොව ප්‍රචලිත වූ එම සටන් කලාව අද ලෝකයේ සෑම අස්සක් මුල්ලක් නෑරම පවති. දණහිස් සහ වැලමිට සටන් සඳහා යොදා ගන්නා බැවින් මුවායි තායි ප්‍රචණ්ඩකාරී බව නොරහසකි. නමුත් දණහිස් සහ වැලමිටට අමතරව පහර දීමට හිසද යොදා ගැනීම ලෙත්වෙයි ශිල්පයේ වීශේෂත්‍වයයි. එම නිසා ලෙත්වේ ලොව පුරා art of nine limbs ලෙස ප්‍රචලිතව ඇත. Burmese Bareknuckle Boxing, Myanmar Boxing ලෙසද මෙය හැදින් වේ. මෙම සටන් ශිල්පයේ නිජ බිම වන්නේ බුරුමය (මියන්මාරය) වේ. ලෙත්වේ මියන්මාරයේ තිබෙන තවත් සටන් ක්‍රමයක් වන බන්දෝ සටන් ශෛලිය සමඟ සමකාලීන සටන් ක්‍රමයක් බව සමහරුන්ගේ මතය යි. නමුත් මෙම සටන් ශිල්පය මුවායි තායි සටන් කලාව හා සමගාමීව බිහී වූ සටන් කලාවක් බවයි මාගේ මතය. ඉතිහාසය කෙසේ වෙතත් මෙහි ඇති වැදගත්ම දෑ වන්නේ එහි ඇති තාක්ෂණයයි. ශරීරයේ ඇට කුඩු වෙන්න පහර දිය හැකි  පහර දීම් අතර පොර බැදීම් සහ බිම වැට්ටීම් ද ඇතුලත් වේ. සටන් සඳහා අත් වෙළුම් පටි පමණක් භාවිත් වේ. එම නිසා එය bareknuckle fighting style එකක් වශයෙන් හැඳින් වේ. පහර

වින්ග්චුන් මුෂ්ඨි ප්‍රහාර වල විවිධත්වය ==================================== වින්ග්චුන් ශිල්පයේ දැකිය හැකි වඩාත්ම ප්‍රසිද්ධ මුෂ්ඨි ප්‍රහාරය වන්නේ මධ්‍ය රේඛාව ඔස්සේ ඉදිරියට එල්ල වන පහර හෙවත් vertical punch එක යි. මෙම පහර චීන බසින් හඳුන්වන්නේ 'යට් චී කුන්' ලෙසින්. මීට අමතරව නොකඩවා එකදිගට එල්ල කරන මුෂ්ඨි ප්‍රහාර දාමය (chain punch) වින්ග්චුන් වල තිබෙන ජනප්‍රිය අනන්‍ය ලක්ෂණයක් විදිහට හඳුන්වා දෙන්නත් පුළුවන්. කෙසේ නමුත් වින්ග්චුන් පිළිබඳ උනන්දුවක් දක්වන්නන් මෙන්ම ආධුනික වින්ග්චුන් ශිල්පීන් පවා ඇතැම්විට සිතාගෙන සිටින්නේ මුෂ්ඨි ප්‍රහාර සම්බන්ධයෙන් වින්ග්චුන් ශිල්පය තුළ දක්නට ලැබෙන්නේ මෙම vertical punch එක සහ එහි උප ප්‍රභේදයන් (variations) පමණයි කියා. එය නිවැරදි නොවේ. බලය යොමු කෙරෙන ආකාරය සහ දිශාව අනුව එකිනෙකට වෙනස් මුෂ්ඨි ප්‍රහාර කිහිපයක්ම මෙම ශිල්පය තුළ උගන්වනු ලබනවා. සියු නිම් තාවො, චම් කියු සහ බියුජී යන ශිල්පක්‍රම තුන ඉගෙනගෙන අවසන් කරද්දී මෙම එකිනෙකට වෙනස් මුෂ්ඨි ප්‍රහාරයන්ද ඉගෙනගෙන අවසන් කරන්න පුළුවන්. මොයි යට් වින්ග්චුන් පෙළපතේ මුෂ්ඨි ප්‍රහාර හයක් මූලික වශයෙන් දැකගත හැකි අතර

Italy , pompey   පොම්පේ කැණීම් වලින් මතුවූ කාමුක කලාව  පොම්පෙයි සහ හර්කියුලේනියම් වල නටබුන් කැණීම් හා සංරක්ෂණය සඳහා වගකිව යුතු 19 වන සියවසේ පුරාවිද්‍යා  භාරකරුවන්ට අතීතයේ රෝම ලිංගිකත්වය විශාල ගැටලුවක් විය.  පොදුවේ රෝමානුවන්ට සහ පොම්පෙයිහි සහ විශේෂයෙන් හර්කියුලේනියම් හි පුරවැසියන්ට කලාව හා එදිනෙදා වස්තූන් පිළිබඳ කාමුක හැඟීම් කෙරෙහි දැඩි ඇගයීමක් තිබුණි.  ප්‍රියාපස් නම් දෙවියන්ගේ සුබ පැතුම් සංකේතයක් වූ අතර බිතු සිතුවම්වල සිට ශිෂේණය හැඩැති සුළං චිමීස් දක්වා හා තෙල් සහිත ලාම්පු දක්වා සෑම දෙයකම මේ ලකුණු දක්නට ලැබේ.   බිත්ති මත පින්තාරු කර ඇති මිථ්‍යා කථා වල ලිංගික හමුවීම්, රහස් උත්සාහයන් සහයන් වලින් පිරී තිබුණි.  යම් ආකාරයකින්, මෙම කාමුකත්වය වික්ටෝරියානු යුරෝපයට පමණක් නොව නූතන සමාජයට පවා කරදරයක් විය හැකි මට්ටමක පුළුල් ලෙස පිළිගනු ලැබීය.  පොම්පෙයි කලා කොල්ලය ආරම්භ වූයේ 1700 ගණන්වල අග භාගයේදීය. ස්පාඤ්ඤයේ   III වන චාල්ස් ලෙස හැඳින්වෙන බෝර්බන් හි චාල්ස්ගේ මඟ පෙන්වීම යටතේ ඔහුගේ පෞද්ගලික එකතු කිරීම් සඳහා මෝස්තර සහිත පුරාවස්තු පසු විය.  1806 දී නැපෝලියන්ගේ සහෝදරයා නගරයට පෙරළෙන විට,

නව ලෝකයේ පැරණි ලෝක ගෝලයක් හමුවේ! තනා ඇත්තේ පැස්බර බිත්තරයකින්. පැස්බර බිත්තරයක කොටා තනා ඇති මේ ලෝක ගෝලය සිතියම් විශේෂඥයන්ගේ අවධානයට දැන් ලක්වී තියෙනවා. මෙහි අකුරු ලියා ඇත්තේ ලතින් බසින්. 15 වැනි සියවසේ මුල හරියේ ලෝකය පැවති ආකාරය මෙහි ඇති සිතියම්වලින් පිළිබිඹු වෙනවා. එහෙත් මෙහි ආරම්භය තවමත් අබිරහසක්. මෙහි රටවල් ලකුණු කර ඇත්තේ කි‍්‍රස්ටෝපර් කොලම්බස් වැනි දේශගවේෂකයන් නව ලෝකය සොයා ගිය ගමන්වලදී ලබා ගත් තොරතුරු අනුව බව මේ සිතියම් නිරීක්ෂණය කිරීමේ දී පෙනී ගොස් තියෙනවා. මෙය පරීක්ෂා කළ සිතියම් ලේඛන විශේෂඥයකු කීවේ මෙය ඉතාලියේ ෆ්ලොරන්ස් නුවර තැනූ එකක් යැයි සිතිය හැකි බවයි. ඉතා සියුම් ලෙස කපා ඇති කැටයම්වලට අනුව මෙය ලියනාඩෝ ඩා වින්චි වැඩපොළ එකක් විය හැකි යැයි ඔවුන් අනුමාන කරනවා පැස්බර බිත්තරයක කොටා ඇති මේ ලෝක ගෝලය මෙතෙක් හමු වී ඇති පැරණිම එක ලෙසයි සැලකෙන්නේ. ජම්බෝල ගෙඩියක් තරම් වන මෙම ලෝක ගෝලය නිර්මාණය කර ඇත්තේ පැස්බර බිත්තර දෙකක යටි අර්ධ දෙකක් එකට බද්ධ කරමිනුයි. ලෝක ගෝලයේ නියම ගෝලාකාර හැඩය රැක ගෙන ඇත්තේ ඒ ආකාරයටයි. මේ ලෝක ගෝලය හමුවන තෙක් නව ලෝකයේ සිතියම දැක්වෙන පැරණිම ලෝක ගෝලය වූයේ ‘

ව්‍යායාම කිරීමෙන් මොළය වර්ධනය වෙන්නේ කොහොමද? අපේ ‍මොළය සැකසී තිබෙන්නේ නියුරෝන ගොන්නක් එකතු වීමෙන්. මොළයේ සෛල හෙවත් ‘නියුරෝන’ අතෙහි ඇඟිලි දිග හැරියාක් මෙන් අනුශාඛිකා සහිත සෛල වර්ගයක්. ඒවායේ එක් ශාඛාවක් (අක්සනය) දික්වී තවත් නියුරෝනයක් හා බැ‍ඳ‌ෙනවා. ඉගෙනීම, සිතීම, මතක් කිරීම, අපි අත්දකින දේවල් ආදී හැම දෙයක්ම ඒවා අතර ඇතිවන විද්‍යුත්-රසායනික බැඳීම හරහා සිදු වෙනවා. එක් නියුරෝනයක් තවෙකක් හා බැඳීම නිතර සිදුවන විට එම බැඳීම ශක්තිමත් වෙනවා. කුඩා කාලයේ බහ තෝරද්දි අපිට වචන කියාගන්න අමාරුයි. ඒත් කාලයක් අපි එය කිරීමෙන් ම හුරු වුණාම කතා කරද්දී අපිට කටෙහි හැසිරවීම ගැන පොඩ්ඩක්වත් හිතන්න දෙයක් නැහැ. පසුව අපි කතා කරන්න විතරක් නෙවෙයි, ඒ භාෂාවෙන්ම හිතන්නත් පටන් ගන්නවා. පර්යේෂක කණ්ඩායමක් මීයන් යොදාගෙන කළ පර්යේෂණයකදී සොයාගෙන ඇත්තේ අපි ව්‍යායාම කරද්දී මොළයේ ‘අයිරිසින්’ (irisin) නමැති විශේෂ අණු වර්ගයක් නිපදවෙන බව යි. මෙමගින් නියුරෝන වලට ආරක්ෂාව සැපයීමේ ක්‍රියාකාරීත්වයන් දක්වන අතර ඉගෙනීමට හා මතක තබා ගැනීමට ඉවහල් වන ජාන සක්‍රීය වීම ද ඉන් සිදුවන බව ඔවුන්ට පෙනී ගියා. ඔවුන් තවදුරටත් අනාවරණය ක

බ්‍රසිලියන්  ජුජිට්සු සහ ජැපනීස්  ජුජිට්සු සංසන්දනය කරන්න එපා . මෙම දෙකම එකිනෙකට වෙනස් වූ අරමුණු දෙකකින් ලොවට හදුන්වාදෙන ලද සටන්කලා දෙකකි . ජැපනිස් ජුජිට්සු වලින් ජුඩෝ බිහිඋනේ , ජුඩෝ වලින් තමයි බ්‍රසිලිඅන් ජුජිට්සු බිහිඋනේ ජුජිට්සු වල ආරම්භය උනේ ඉතා ඉහත කාලේදී  . සමුරායි වරුන් ලොහ සන්නාහ පැලදු නිසා සමුරායි වරුන්ගේ සටන් කළා වන ජෝදෝ , ඉඓදො , කියෝදෝ , ඓකිදොයන සටන් කලාවලින් ප්‍රතිවාදිය ට පහර දීමට අපහසු තාවයක් හට ගන්න ලදී  . මෙයට පිලියමක් ලෙස ජුජිට්සු සටන් කලාව භාවිතා කරන ලදී . ජුජිට්සු වල අස්තිභ්න්දන වල බලය බිදීමට ශිල්පීය ක්‍රම භාවිත කරන හෙයින් ලොහ සන්නාහ පැ ලද සිටියද පහට දේම සහ සතුරා අඩපන කිරීම සාර්ථකව කිරීමට හැකි වුනි . මෙය මරණයකින්  බොහෝ විට අවසන් වේ එමනිසා ජැපනිස් ජුජිට්සු වල බ්‍රසිලිඅන් ජුජිට්සු වල වගේ ශිපීය ක්‍රම බොහොමයක් නොමෙත . බ්‍රසිලිඅන් ජුජිට්සු ප්‍රචලිත වුනේ  සහ ආත්මාරක්ෂක සටන් කලාවක් ලෙසය . උද බිමේදී උපයෝගී කරගන්න සටන් කාල්වක් සහ ක්‍රීඩාවක් , ආත්මාරක්ෂක කලාවක් අතර වෙනසක්  පවතී . උදබිමේදී මොහො ශිල්පීය ක්‍රම අවශ්‍යය නොවේ . ප්‍රතිවාදිය මරණය පත් කිරීම , අඩපන කිරීම තමයි එති ප්‍